کاش بشه حال خوب امروزمو تافت بزنم فیکس شه همیشه همینجوری بمونه!
در حال حاضر امیدوار هدفمند راضی و خوشحالم
اگه بخاطر هدفی که انتخاب کردم پشیمون نشم همه چی خوب و عالی پیش میره
ولی اگه پشیمون شم یا بفهمم اشتباهه باز سرگردون میشم و نا امید ...
ولی امید دارم که همین هدفه احتمالا بهترین هدفیه که میتونم انتخاب کنم ....
باید بلند شی از جات و کشف کنی جستجو کنی... تجربه های جدید رو کسب کنی
گاهی خطر های کوچیک کنی... عکاسی کنی و درباره حس ها و تجربه هات بنویسی
و اونارو به اشتراک بزاری...
یادت نره که تو یه کاشفی و لذت زندگیم به کشف کردن و تجربه های جدیده
اگه با کسی بری خوبه ولی اگه کسی نبود تنهایی برو و منتظر نباش ^_^
یک عدد معتاد به پرسش از گوگل و پیدا کردن جواب ها هستم
با این که قرص خوردم ولی هنوز سرم درد میکنه
ولی قبلا نه تنها خوب میشد بلکه پر انرژیمم میکرد!
فک کنم این دفعه اوضاع خیلی خرابه =|
همشم بخاطر فکرای منفیه این سردردا =|
این هفته وقت روانشناسمو بخاطر وقت دندون پزشکی کنسل کردم
حالا باید تا چهارشنبه وایسم .... خیلی حرفام قلمبه شده =|
یکاریم گفته بود انجام بدم که اصلا حوصلشو ندارم =|
خودم خسته شدم از فکرام و وضعیت بدی
که برا خودم درست میکنم...
خیلی برام جالبه با این که میدونم کار درست چیه
و چی کار باید بکنمو چیکار نباید بکنم
با این حال نمیتونم عمل کنم!
من وقتی با قدمای تند تو هوای نسبتا سرد خیابونارو پشت سر میزاشتم
و اهنگ لیو د لایتس آن گوش میدادم
و از کنار یه دکه ی نون فانتزی رد شدم و بوی نون فانتزی تازه رو تو ریه هام حبس کردم
بی نهایت شدم *_*
تو راه یه سفیر شادیو دیدم که پیکسلشو به کولش زده بود و تا یه جاهایی باهم بودیم
خیلی دوس داشتم باهاش حرف بزنم و بگم این پیکسل چقدر انگیزه بهم داد و استرسمو کم کرد
خوشحال بودم هر جا میرم اونم هست تا این که من به سمت خروجیه مترو رفتم و اون نپیچید:/
دو حالت داره نیستی و وجود
به نظر من زندگی یه فرصته برای لذت بردن
البته از طریق پیشرفت و رشد کردن و کمک به هم‌نوع
نه لذت های لحظه ای
و خیلی غم انگیزه که دنیایی که ساختیم
(منظورم نوع بشر)
این فرصتو از بعضی ها میگیره و تنها شانسی که برای لذت بردن به دست اوردنو
تبدیل میکنه به جهنمی که ارامش نیستیو ازشون گرفته!!!
چشمام همش قلبیه *_*
از مطب اون روانشناسه که گفتم قراره ببینمش و حس میکنم این دفعه فرق داره اومدم
بیشتر من حرف زدم
منی که حرف نمی زنم
منی که دوست دارم بیشتر شنونده باشم ولی حرف زدم و خیلی حس خوبی دارم
پیش بینیم درست از اب درومد *_* با دوتای قبلی که رفته بودم خ فرق داشت اولی که
مسخرمم میکرد و بحثو هرجا که خودش دلش میخواست می برد
دومیه هم حرفای تکراری و کلیشه ای میزد
ولی این کلا ادم ارومی بود و تشویقم میکرد که حرف بزنم
وقتاییم که حرف نمیزدم برا چند ثانیه سکوت ازار دهنده نمیشد
بیشتر من حرف زدم بعد گفت که مشکل از کجاست و اینا
در کل الان حس خوبی دارم *_*
و بازم زلزله
یه ویسی بود میگفت همه زلزله های شدید پس لرزه ی زلزله ها کوچیک بودن
ما الان خونه ایم و هر لحظه ممکنه زلزله بیاد ... ممکنه از اوار بمیریم یا اتیش سوزی
یا گاز گرفتگی یا هر کوفت دیگه
خیلی خیلی متاسفم برای کشورمون که مردمش همش باید یا نگران زلزه باشن
یا الودگی هوا یا گرونی و هزار جور مشکلات دیگه در حالی که این مسائل
تو کشورای دیگه حل شدست
قطعا اگه میتونستم قبل به دنیا اومدنم انتخاب کنم کجا به دنیا بیام هیچ وقت ایرانو
انتخاب نمیکردم -_-
سلام آقای مشاوری که قراره چهارشنبه ببینمت
نمیدونی چقد لحظه شماری میکنم که ببینمت و چقد نیاز دارم تا حرفامو بهت بزنم
و حرفای خوب بشنوم
همیشه متنفر بودم از حرف زدن
تحربه های خوبیم ندارم از مشاوره های قبلیم
ولی نمیدونم چرا این دفعه فرق داره
خیلی امید دارم که حتما کمکم میکنی
کاش زودتر ببینمت اقای محترم *_*
خوشبختی اونجاس که هر روز یه ایده یا جرقه به ذهنت بزنه
و تمام دنیاتو در بر بگیره بعد با استفاده از اون
پیشرفت کنی و اون پیشرفت دوباره
باعث یه جرقه یا ایده ی دیگه بشه و دوباره پیشرفت کنی و ...
و البته باید جرئت پیاده کردن اون ایده رو داشته باشی
من خودم یا ایده هام اونقد کوچیکه که باعث پیشرفت چندان نمیشه
یا خودم حوصله پیاده کردنشو ندارم شایدم به اندازه ی کافی منو
به وجد نمیاره؟!
