بزرگ شدم

من قشنگ می بینم چقد با یه سال پیش یا دو سال پیش زمین تا اسمون فرق کردم..‌.

 رابطه ای که توش بودم واقعا منو بزرگ کرد و منو ازون حالت نوجوون احمق بیرون اورد بعد خوشحالم ازین تغییر و رشدا ولی نمیدونم چرا یه غمی توش هست...

 همش به گذشته نگاه میکنم و غمگین میشم شاید چون ادم وقتی بزرگ میشه با غمایی رو به رو میشه که تو بچگیش روبه رو نشده بوده و همین باعث میشه به گذشته نگاه کنه که چقد شادتر بوده و این غم انگیزه :/